Churchill Island - Maru park - Melbourne

Brrr wat is het fris.. De lange broek voor het eerst aan deze vakantie. Was het niet altijd warm in de zomer in Australie? Helaas zijn de voorspellingen voor Melbourne en omstreken vandaag en morgen niet zo goed. De mist geeft weinig uitzicht vanaf het churchill Island waar we onze ochtendhike doen. Maar het is daarom niet minder mooi. De weilanden met de stieren en aparte bomen geven bijna het gevoel alsof we in Schotland wandelen. Er waggelen veel ganzen in paartjes gezellig rond en 1tje kwam uit het niets uit de bosjes gesprongen met de vleugels wijd. Lachend van de schrik zijn we beetje verbaasd hoe groot die beesten zijn en hoe snel ze kunnen lopen.

Om twaalf uur is Pelican Feeding (Pelikanen voeren) aan de kleine haven en de rakkers zitten al klaar als wij er tegen half twaalf aan komen. Omdat er verder dan nog niemand is kunnen we in rust deze grote vogels goed bewonderen. Zo te zien zijn ze gewend aan het dagelijks ritueel en de toeschouwers en ze wachten ook braaf af zodra de Pelicanmeneer met z'n dozen met vis komt aanrijden. Pelicanmeneer vertelt ons wat meer over deze vogels en het hoe en waarom van de dagelijkse 'feeding'. Ze krijgen de resten van het lokale visrestaurant (kopjes zo te zien) en eten letterlijk uit zijn hand. Een paar brutale meeuwen gaan ook met stukjes aan de haal, maar omdat ze 3x zo klein zijn als de gemiddelde Pelikaan moeten ze het van snelheid hebben.

'S middags staat het koala/dierenpark Maru op de planning en hier hadden we ons terecht op verheugd. Ook hier is het lekker rustig als we de kangoeroes gaan voeren en een uitgebreide fotorapportage met ze kunnen doen. Ze zijn duidelijk gewend aan menselijk gezelschap, maar het is fantastisch om ze van zo dichtbij te kunnen bekijjken, voeren en aaien. Dan is het tijd voor de koala's. Wat een leuke beestjes zijn het toch. Lekker hangend in een boom zitten snurken en dat zo'n 20 uur per dag volgens de ranger die er wat over vertelt. Ook zij zijn in gevangenschap geboren en gewend aan pottekijkers, maar daar trekken ze zich niets van aan en knabbelen rustig op een vers takje bladeren. De wallaby's (=kleine soort kangoeroe) maakt het knuffelgehalte voor deze dag weer compleet. Vooral als Diesel met beide pootjes mijn hand inklemt als ik hem wat lekkers (speciaal voer) voorschotel.

De slang en overige beestjes bekijken we wat vluchtiger nu het steeds harder begint te regenen en we besluiten een hotel uit te zoeken voor Melbourne de komende 2 dagen. In de vroege avond komen we in Melbourne aan. Het is vrijdagavond dus op zoek naar een bar om lekker te eten en door te zakken. Wat grappig is dat we nog geen bar of restaurant zijn tegengekomen waar je aan tafel wordt bediend. Je moet het altijd aan een bar of loket bestellen en betalen en daarna wordt het aan je tafel gebracht. Alcohol moet je zelf naar de tafel brengen. Dat weerhoudt ons er niet van om diverse opties van de drankenkaart te proberen voordat we onze buik vol hebben van de muziek (alternatieve techno). De volgende pub oogde gezellig, maar na een rondje 60 dollar te hebben afgerekend begrepen we waarom het er niet druk was. De laatste pub was happy hour en vanaf het woord 'bubbels' en de vraag 'zullen we een dansje doen' is het eigenlijk een beetje blurry...