Chugchilan

Het blijft me verbazen hoe snel de omgeving hier verandert in Ecuador. Binnen 2-3 uurtjes rijden verwisselen we de zwart rode Cotopaxi vulkaan voor hoge groene bergen. De kronkelweg geeft ons een fantastisch uitzicht in de verte en de diepte. Ochja dat prikkeldraadje langs de weg houdt ons wel... regelmatig zien we wat kruisjes langs de weg die eraan herinneren dat dat prikkeldraad toch niet zo stevig is. Gelukkig hebben we een goede chauffeur.

Het gekaderde akkerbouw landschap doet me denken aan kolonisten van Catan. Van bruin-geel en lichtgroen (graan en schaap voor de kenners onder ons) tot donkergroen van de vele bomen. We komen duidelijk in een minder bewoond gebied want de school is uit en de kids lopen naar huis over de grote straat... kids van 6/7 jaar lopen alleen en nog jonger onder begeleiding van een nauwelijks veel ouder broertje of zusje. En de afstand die ze afleggen is niet maar een paar honderd meter. Gedurende 15 min in de auto blijven we kids tegenkomen.

We komen aan bij Mama Hilda. Onze B&B voor de komende twee nachten. Lex waarschuwde al dat t 'de goedkopere' variant was van t slaapverblijf in Chugchilan. Dat is te merken... tis typisch zon hutje wat een makelaar knus zou noemen. Erik steekt uiteraard uit bed maar raakt ook direct de muur met zn voeten zeg maar. Nouja komop niet zeuren tis vakantie! Wat gaan we vandaag doen? De jongen bij de receptie praat redelijk Engels en zegt dat er niets te doen is in de buurt. Het enige is een uitstapje naar t Quilotoa meer, maar daar gaan we langs als we hier vertrekken dus beetje dubbelop.

Nouja we mogen er onze kleren wassen en champions league is op tv en voordat we t weten is t tijd voor t avondeten. Onze tafel delen we met een stel chagrijnige Fransen die Ecuador niet zo veel vinden vergeleken met Peru (waar ze 30 jaar geleden waren) behalve de Galapagos :) mooi! Ze worden wat vrolijker als we zeer geïnteresseerd zijn in de Franse politiek enzo en t is zowaar nog een gezellig etentje.

Kort onderzoekje online wijst uit dat zelfs TripAdvisor en Lonelt planeet niet weten wat te doen in dit plaatsje behalve als tussenpauze te gebruiken als je een fervent wandelaar bent en 5 tot 6 uur per dag wandelt (uuuuh...) Na een brakke nacht in een veeel te klein en krakend bed (en Oja t was er ook stervens koud en de verwarming werkte niet) belde ik direct na t ontbijt met Go Local. We willen een dagje eerder naar Banos want dit is niet echt ons ding. Heel even was t stil aan de andere kant in NL, maar even later was t allemaal geregeld door Pepijn! We werden die middag opgehaald door een andere chauffeur om richting Banos te gaan.

We maken onderweg de beloofde stop bij t quilotoa (vulkaan) meer en dat is waanzinnig mooi! Toerisme is hier langzaam aan t opstarten, maar nu kijken we bijna als enige uit over deze prachtige blauw/groene plas water!