Santa Cruz

Ik ben vroeg op om de maanstand (=zijn de golven weer zo hoog?) en afstand tot eilandje (=hoe lang op die verrekte boot) te checken online. De poging om de activiteit te annuleren loopt zoals verwacht.. annulering kan, maar geen restitutie. Vanochtend staat het huilen me nader dan het lachen. Na het bootdrama van gisteren sta ik niet te springen op nog zo'n dag.

Na lang tobben dan toch maar mee. We worden samen met 1 ander stel opgehaald en als Erik na wat koetjes en kalfjes geklets vertelt waarom ik zo stil ben, geeft onze reisgenoot aan dat we met een grote boot gaan die rustig vaart. Erik is hoopvol.. De brok in mijn keel is nog niet overtuigd..

De brok verandert in een baksteen in mn buik zodra we op het dock aankomen en we daar dezelfde gids aantreffen van gisteren, die vertelt dat we met dezelfde boot gaan als gisteren... Erik praat me moed in en voordat ik het weet zitten we op het rubberbootje richting Das Terror Boot. De gids vraagt hoe het met me gaat en zegt dat we vandaag richting het snorkelpunt gaan op rustig water, daarna 45min tegen de stroming in kan het heftiger worden en terug weer met de stroming mee. De motoren zijn gemaakt dus daar gebeurt waarschijnlijk niks meer mee. Fiew.. maar ik moet t eerst nog maar zien.

Vlakbij het snorkelpunt liggen twee zeeleeuwtjes (mama en kindje) op de rotsen. Het schijnt een zeldzaam soort te zijn en even verderop duikelen we het water in met snorkel gear. We zien scholen visjes en een Dory! Wie? Dory! Wie? Dory! Hihihi wat is dat snorkelen toch leuk.. Auw die rotte kwallen weer. Hij heeft mn arm beet. Aii dat pietsjt flink... maar ik weet dat het vanavond weer zo goed als weg is... Ooooh een zeeleeuwtje duikelt het water in en vlak voor ons onder water door. Jonge jonge wat sjiek!!

We snorkelen wat verder en Erik wordt 'gebeten' door een kwal. Hij zit gewoon nog met z'n glibberige lijfje op zn shirt. Iew!! Voorzichtig verder snorkelen...Mooie beestjes zien heeft zo z'n prijs. Een fel brandende prijs.. ik zie weer zo'n klein monster met fel blauwe tentakels. Met een grote boog omheen! Erik is al wat verder en een stukje terug zie ik al meerdere mensen in de boot zitten. Waarom zitten die toch allemaal al in de boot? Zwemmend richting Erik voel ik ineens een brandende pijn op mn lip, kin en hals. Niet meer grappig!! Beetje paniekerig spetter ik in het water en de boot is in 2 seconden bij me. Het branden heeft zich verspreid richting sleutelbeen en schouder en zodra ik het trappetje van het bootje beklim voel ik hem in mn rug. Gelukkig begrijpt de crew mn gebarentaal en ja hoor, de kwal zit gewoon half in mn T-shirt. Hij plukt hem er stuk voor stuk uit en gooit m in het water. De rest van de groep knikt begrijpend en beamen dat ook zij vanwege de kwallen weer zo snel in het bootje zijn gaan zitten. Zelfs het ervaren duikpaar met wetsuits aan van top tot teen zijn gebeten op het weinige stukje huid dat nog vrij was.

De enige bikkels die deze monsters trotseren zijn Erik en een andere jongeman. We volgen ze rustig met het rubberbootje en Erik roept ineens iets en wijst wild naar het water. Nee geen kwal, maar een haai. Een haaaaai!!!! Hij gebaart hoe groot ie is en welke kant ie op zwemt. Meneer duikpak gaat alsnog het water in met zijn GoPro, maar baalt als ie m niet meer ziet. Ook wij spotten hem niet meer.

We gaan aan boord van Das Terror Boot en beginnen aan de 45 minuten ruig water richting het eilandje. Zonder motorpech meren we aan en de 3 reisziektetabletjes hebben hun werk gedaan. Het eilandje is prachtig! De zon schijnt fel, de zeeleeuwen horen (en ruiken) we van ver en we moeten oppassen dat we niet op de krabbetjes stappen bij het aan land gaan. Er is een drukte van jewelste in het kleine baaitje van zeeleeuwen en roofvogels die ergens om heen zwermen. Onze gids vertelt dat het gaat om de placenta van een zeeleeuw. Er is net een kleintje geboren (we zien hem tussen de rotsen liggen) en de placenta is nu een feestmaal voor de roofvogels. Maar er zijn meer kapers op de kust... Twee haaien cirkelen in het water om de zeeleeuwen en de placenta heen. De grote zeeleeuwen zijn niet bang, maar beschermen wel hun kroost. Want, zo vertelde onze gids, eerder deze week heeft ie en filmpje opgenomen hoe een haai een baby zeeleeuwtje te pakken heeft gekregen en heeft verorberd. Tja, dat is dus de natuur die hier gewoon zijn gang kan gaan met ons als toeschouwers. Gelukkig zien wij nu even de natuur in al zijn pracht.

We wandelen verder het eiland af dat heel kleurrijk is versierd met een soort rode vetplanten, grote groene cactussen en Leguanen in alle soorten en maten. Oppassen dat je er niet op eentje stapt!
De kliffen zijn steil en de golven slaan er hard en hoog tegenop. Een mooie huisvesting voor allerlei vogels. Op de rotsen huizen nieuwe zeeleeuwen die zich klaar maken voor een strijd om opgenomen te worden in de kolonie. Zoo fijn dat de natuur hier zo goed wordt beschermd en ook het toerisme goed wordt gereguleerd. Ik had dit niet willen missen. De terugvaart met de boot verloopt rustig, maar vriendjes zullen Boot en ik nooit worden.