Cuenca - guayaquil - Galapagos dag 1

Van Cuenca hebben we in stijl afscheid genomen door een potje te dobbelen op het mooie pleintje en even de kerk van binnen te bewonderen als de regendruppels wat hardnekkiger worden.

We worden opgehaald voor onze rit naar Guayaquil. Meest criminele stad van het land. Eerst nog een bochtige route door dichte mist en bergen. Onze kriebels van het mistige landschap maken plaats voor kriebels van de straten waar we nu doorheen rijden. Zo armoedig en vuil hebben we het nog niet gezien.. in het nieuwere (duidelijk rijkere) gedeelte zijn de hekken en prikkeldraad zo hoog om de gebouwen heen dat je je afvraagt wat zich hier zou moeten afspelen. Wij weten in ieder geval zeker dat we het hotelletje niet uitgaan die avond.

De volgende ochtend worden we opgehaald voor onze trip naar de Galapagos. Yesss finally!!! Turtles... here we come!!

Hmm, oké, turtles.. we come 2 uur later want onze vlucht is gecanceld. We krijgen tickets voor de volgende en dobbelen en appen onze tijd voorbij.

Eenmaal geland in de Galapagos ben ik zoo blij met het temperatuurtje. Zonnetje, graadje of 25, mooi want al mijn lange broeken liggen in het hotel in Guayaquil. Teenslippers, jullie mogen weer meedoen! Tenminste.. als onze backpacks er zijn... Die van Erik ligt bij la Policia en die wordt grondig gecheckt. We lopen als laatste het vliegveld uit en de hele bus stond al een poos op ons te wachten. Met de bus naar de Ferry, die ons naar de overkant brengt.

Hier staat onze gids op ons te wachten. Galapagos Bassie (van Adriaan). Compleet met bolle buik, kaal hoofd, gniffeltje, nee niet de rode neus. Maar wel gezellig, want hij begrijpt ons pokito espanol en wij begrijpen zijn little English. Mooie match!

Hij vertelt wat over Galapagos (geologisch gezien zeer jong), zijn betovergrootvader was 1 van de eerste op het eiland (hij was heel oud), laat ons vulkaankraters zien, we klimmen en kruipen door tunnels als gevolg hiervan (nee Bassie wacht in de auto op de parkeerplaats want hij past hier niet doorheen) en dan gaan we naar de tortugas gigantico's. Op de route er naar toe lacht hij vrolijk en wijst er al hier en daar eentje aan. Woooow wat een joekels!!! Ze zijn vrij om te lopen waar ze willen en bij sommige vaste wandel routes staan zelfs bordjes. Zoals de paddenoversteek, maar dan anders :)

We zijn vrijwel de enigen in het parkje waar ze met z'n allen rustig grazen, verstoppertje spelen of dobberen. Alleen of met z'n drietjes, ik word er relaxed van als ik er naar kijk. Machtig grote, mooie beesten waarvan ik weet dat ze langer op deze aardbol zullen zijn dan ik. We mogen tot 2 meter afstand komen en ondanks dat ze dat redelijk zijn gewend, houden ze ons toch in de gaten als we een mooie hoek zoeken voor een fotootje met ze.

Het is al bijna donker als we in ons hotelletje worden afgezet. Bassie geeft nog wat tips voor waar we lekker kunnen eten en die nemen we ter harte. Vrijwel om de hoek in een soort food court straat staan lange tafels en aan beide kanten prijzen restaurantjes hun waar aan. Vooral grote dikke vissen of krabben. Dat slaan we maar even over, maar smullen wel van de tonijn en garnalen gerechtjes. Nationaal voetbal is op tv en dat staat dus ook overal op. In de restaurantjes, winkeltjes, schoenenshopjes. Fans herkenbaar in de gele shirtjes. We genieten van het schouwspel en van het gejuich bij een goal. Galapagos dag 1 is geslaagd!