Regenachtig Banos

Met een dik hoofd van de rode wijn gaan we weer aan ons ontbijt. Er staan vandaag fietsen klaar waarmee we langs de watervallen kunnen fietsen. Het is behoorlijk bewolkt en het miezelt. Maar zoals het echte Hollanders betaamt, stappen we bepakt en behelmd op de mountainbikes. Het gaat een beetje harder regenen en ik ben weer enorm blij met onze regenjassen. Jammer dat deze fietsen geen spatborden hebben, want in combinatie met de natte wegen heb ik veel weg van een dalmatiër.

De route is prima uitgelegd en bewegwijzerd en geeft ons inderdaad prachtig uitzicht afgewisseld met wat stops voor de watervallen. Het hoogtepunt is Pallon del Diablo in Rio Verde waar we na een flinke afdaling een mega natuurgeweld kunnen bekijken. Weer erg blij met de regenjassen, want droog houden we het niet zo dicht bij zo'n enorme waterval. Het is zaterdag dus ook veel lokale mensen hebben een uitstapje naar de watervallen en ik verbaas me er iedere keer weer over hoe ze die kleine kinderen op de rug binden en alle mogelijke routes mee lopen.

Na de klim weer terug omhoog staan de busjes al klaar om ons met fiets en al weer terug naar Banos te brengen. Slim hoor! Want de heenweg was vooral vlak en bergaf, dus de terugweg is alleen iets voor echte die hards.Dus voor 2 dollar brengt ie ons terug, moeten we alleen even wachten tot er nog 2-3 mensen zijn gekomen. Dat is goed... we zitten hier prima... beetje mensen kijken... beetje lunchen... beetje ijsje eten... beetje winkeltje kijken... nu begint het toch wel erg lang te duren...twee en een half uur later is het dan zo ver. We mogen in de hobbelige wagen met onze fietsen mee terug naar het stadje. Ondanks dat we zo lang hebben gewacht, zien we onderweg wel dat we dit met de beste intenties niet zelf terug waren gefietst. We hebben tenslotte vakantie...